::: رودي تا بهشت
فرهنگ يا شمشيرهاي خونين؟
«رودي تا بهشت» درباره‌ي سابقه‌ي روابط دو تمدن ايران و هند است با تأكيد بر فرهنگ و هنر و به ويژه ادبيات و معماري مهاجرانِ هنرمند و انديشمندِ صوفي و عارف ايراني كه طي قرون متمادي به هند سفر می‌کردند و در دربار مغول‌ها در زمينه‌هاي مختلف به مديريت مشغول بودند.
به همين دليل طي هفتصد سال زبان پارسي، زبان رسمي هند بود و از این رو آثار تاريخي، اداري و فرهنگي متعددی به اين زبان به جای مانده است.
نكته‌ي اصلي در «رودي تا بهشت» تأكيد بر كارايي زبان فرهنگي است.
از طريق امپراطوري مغول، اسلام در هند رسميت يافت و جنگ‌هاي بسيار درگرفت تا اسلام گسترش يابد. اما آن گروه از هندوان كه مسلمان شدند و مسلمان ماندند، بيش از اين‌كه تحت تأثير شمشيرهاي خونين سلطان محمود غزنوي و افرادش باشند، دل به فلسفه و رفتار و افكارِ هنرمندانِ ايراني سپردند و اكنون بر در و ديوار هند يادگار فرهنگ ايراني ديده مي‌شود.
«رودي تا بهشت» در برخوردي شاعرانه و شكلي منطبق بر روحيه‌ي شبه قاره به سراغ استادان پارسي‌زبانِ هند رفته، از طريق آنها با جامعه‌ي غيرمسلمان هندو ارتباط برقرار کرده و در اين همراهي، دوستي و مهرباني و انديشه‌ورزي و مديريت فرهنگي را پيشنهاد می‌نماید.
اين پروژه در ۲۶ قسمت ۳۰ دقيقه‌اي در شبه قاره هند توليد شده است.
https://www.aparat.com/v/akvZ3
>> تهيه‌كننده: رجبعلي جهان‌بين
>> نويسنده و كارگردان: رامين حيدري فاروقي
>> كارشناس و مجري: شريف حسين قاسمي
>> مدير فيلمبرداري: كاظم شهبازي
>> موسيقي: فردين خلعتبري
>> تدوين: مهدي مظلومي